Γιατί οι γάτες είναι τόσο επιλεκτικές στο φαγητό τους ενώ τα σκυλιά είναι πρόθυμα να κατασπαράξουν σχεδόν οτιδήποτε συναντήσουν; Αυτή είναι μια ερώτηση που πιθανότατα κάνουν πολλοί γονείς κατοικίδιων ζώων.

Υπάρχουν πολλά που οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν για τις προτιμήσεις της γεύσης των ζώων. Όμως, χάρη σε ένα μικρό αλλά αυξανόμενο σύνολο ερευνών, οι ερευνητές αρχίζουν να ξετυλίγουν μερικά από τα μυστήρια γύρω από τις γεύσεις των τετράποδων φίλων μας. Να τι γνωρίζουμε μέχρι στιγμής.

Τι μπορούν να γευτούν οι γάτες;

Ρίξτε κατά λάθος ένα κομμάτι κέικ στο έδαφος. Ο σκύλος σας πιθανότατα θα το καταβροχθίσει με μια μπουκιά. Η γάτα σας, από την άλλη πλευρά, μπορεί απλά να ανασηκώσει τη μύτη της. Ποιος είναι ο πιθανός λόγος για αυτές τις διαφορετικές συμπεριφορές τους; Οι γάτες δεν μπορούν να γευτούν τη γλυκύτητα. Δεδομένου ότι δεν μπορούσαν να ρωτήσουν απευθείας τις γάτες, οι ερευνητές το κατάλαβαν αναλύοντας το DNA τους.

Αλλά αν οι γάτες δεν μπορούν να ανιχνεύσουν τη γλυκύτητα, τι μπορούν να γευτούν; Δεδομένης της διατροφής των γατών με επίκεντρο το κρέας, οι επιστήμονες υποψιάζονταν από καιρό ότι μπορούσαν να δοκιμάσουν το umami, την πλούσια και αλμυρή γεύση κρέατος που οι Γιαπωνέζοι περιγράφουν ως την "ουσία της νοστιμιάς". Και, πρόσφατα, βρήκαν στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτή την υποψία.

Για να προχωρήσουν τη μελέτη ένα βήμα παραπέρα, έδωσαν σε 25 αιλουροειδείς την επιλογή ανάμεσα σε ένα μπολ με απλό νερό και σε ένα άλλο μπολ με νερό και μόρια που προσφέρουν γεύση umami. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι γάτες προτιμούσαν έντονα το νερό umami, και πιο συγκεκριμένα, το νερό που περιέχει ενώσεις umami που υπάρχουν στον τόνο. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί τα αιλουροειδή αγαπούν τόσο πολύ τα ψάρια του αλμυρού νερού.

Τα σκυλιά, αντίθετα, μπορούν να γευτούν και την γλυκύτητα και το umami. Και οι γάτες και οι σκύλοι έχουν γονίδια υποδοχέα πικρής γεύσης, αν και οι γάτες έχουν 12 (τα επτά από τα οποία είναι λειτουργικά) και οι σκύλοι έχουν 15. Αυτό που παραμένει ασαφές, ωστόσο, είναι πώς ο αριθμός των γονιδίων των υποδοχέων της πικρής γεύσης επηρεάζει την πραγματική αντίληψη της πικρίας από τα ζώα.

Είμαστε (γενετικά) αυτά που τρώμε

Η αίσθηση της γεύσης βοηθά τα ζώα να αξιολογήσουν πιθανές πηγές τροφής. Η γλυκύτητα, για παράδειγμα, υποδηλώνει ότι ένα φαγητό είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες, οι οποίοι είναι μια καλή πηγή ενέργειας.

Η ικανότητα ανίχνευσης αυτών των γεύσεων εμφανίζεται στο DNA των ζώων. Συγκεκριμένα γονίδια είναι υπεύθυνα για την παραγωγή διαφορετικών τύπων γευστικών υποδοχέων στους γευστικούς κάλυκες των ζώων. Μερικές φορές, αυτά τα γονίδια των υποδοχέων γεύσης μεταλλάσσονται τυχαία. Εάν το ζώο επιβιώσει μετά τη μετάλλαξη, θα μεταδώσει αυτό το χαρακτηριστικό στους απογόνους του έως ότου, τελικά αυτό γίνει ο κανόνας.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτός είναι πιθανώς ο λόγος για τον οποίο οι γάτες δεν μπορούν να γευτούν τη γλυκύτητα, γιατί τα πάντα που τρώνε μπαμπού δεν μπορούν να γευτούν umami και γιατί ορισμένα θαλάσσια θηλαστικά που καταπίνουν την τροφή τους ολόκληρη, όπως τα δελφίνια και οι φάλαινες, δεν έχουν καθόλου λειτουργικά γονίδια υποδοχέα γεύσης. Αν σε κάποιο σημείο της ζωής, ορισμένα από τα γονίδια των υποδοχέων γεύσης αυτών των ειδών σταμάτησαν να λειτουργούν σωστά και, λόγω των διατροφικών τους αναγκών, απλώς παρέμειναν έτσι. "Υπάρχει μια συσχέτιση μεταξύ αυτού που τρώμε και αυτού που αντικατοπτρίζεται στο γονιδίωμά μας", λένε οι ερευνητές.

Οι γευστικές διαφορές μεταξύ γατών και σκύλων έχουν νόημα και στο πλαίσιο της διατροφής τους. Οι γάτες είναι "υποχρεωτικά" σαρκοφάγα, που σημαίνει ότι μπορούν να πάρουν όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται από τη σάρκα των ζώων. Τα σκυλιά, από την άλλη πλευρά, είναι ευκαιριακοί δέκτες τροφής που εκμεταλλεύονται όποιες πηγές τροφής είναι διαθέσιμες - είτε κρέατα, φυτά ή δημητριακά. "Ένας λόγος για τον οποίο οι σκύλοι μπορεί να μην είναι τόσο ιδιότροποι είναι επειδή είναι αρκετά χαρούμενοι και ικανοί να τρώνε μια σειρά από διαφορετικά τρόφιμα", προσθέτουν.

Ο δικός τους "αισθητηριακός" κόσμος

Τα κατοικίδια αντιλαμβάνονται τον κόσμο διαφορετικά από εμάς. Η κατανόηση αυτών των διαφορών θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμες γνώσεις όχι μόνο για τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων, αλλά και για τους κτηνιάτρους, τις φαρμακευτικές εταιρείες και τους κατασκευαστές τροφών για κατοικίδια.

Τα αποτελέσματα των έρευνών θα μπορούσαν επίσης να οδηγήσουν στην ανάπτυξη εξαιρετικά νόστιμων τροφών και πιο εύγευστα φάρμακα για γάτες και σκύλους, αν και οι επιστήμονες λένε ότι χρειάζεται περισσότερη δουλειά για να κατανοήσουμε πλήρως τα κατοικίδια ζώα μας.