Στη σημερινή μας στήλη, συναντάμε τη Χρυσηίδα Γκαγκούτη, μια επιδραστική comedian και ραδιοφωνική παραγωγός που με το καυστικό χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό της αφήνει πάντα ανεξίτηλο το στίγμα της. Πέρα όμως από την επαγγελματική της επιτυχία βρίσκει την χαρά, την ηρεμία και την αγάπη στον αγαπημένο της γάτο, Βιβάλντι. Μοιράζεται μαζί μας άγνωστες ιστορίες που συγκινούν και κάνουν το δεσμό ανάμεσα σε αυτήν και τον Βιβάλντι μοναδικό.

Αυτή η συνέντευξη υπόσχεται ένα οικείο ταξίδι, προσφέροντας μια ματιά στην αυθεντική και συναισθηματική σχέση που μοιράζονται η Χρυσηίδα Γκαγκούτη και ο αγαπημένος της σύντροφος, ο Βιβάλντι.

Πάμε στο μακρινό 2019 όπου έχασα το σκυλάκι μου, την Λου μετά από 9 χρονια φιλίας. Ήταν μεγάλο πλήγμα για μένα αλλά ένιωθα τεράστιο κενό που δεν είχα ζωάκι στην καθημερινότητα μου να φροντίζω, με αποτέλεσμα να ψάχνω κάτι εντελώς διαφορετικό από την Λου προκειμενου να μην συγκρίνω και να μην ξύνω την πληγή μου περισσοτερο. Έψαχνα διαφορετικό φύλο, μέγεθος, ράτσα μέχρι που είδα τον Vivaldi σε post μιας φίλης, και λέω γιατί όχι γάτα; Ήμουν λίγο προκατειλλημενη όσον αφορά τις γάτες αλλά μόλις τον είδα τον ερωτεύτηκα. Τον είχε βρει λοιπόν μια φίλη, μόνο του, μωρό σε κάτι δημόσιες τουαλέτες να κλαιει και να ψάχνει την μαμά του. Ε, τελικά την βρήκε! Μερόνυχτα κοιμόμασταν αγκαλιά και ξυπνούσα όλη νύχτα να τον ταΐσω. Ένιωσα πραγματι μάνα βρέφους! Κι έτσι ξεκίνησε αυτό το δέσιμο!

Μια ζωή ασχολούμαι με την μουσική και μου αρέσει ιδιαίτερα η κλασσικη. Εψαχνα λοιπόν ένα αρσενικό σκυλάκι να του δώσω όνομα του πιο αγαπημένου μου συνθέτη - που είναι ο Beethoven - αλλά όπως καταλαβαίνεις μας το πήρε το Hollywood. Έτσι λοιπόν διάλεξα τον Vivaldi να πλαισιώσει το γατί μου. Θυμάμαι στις αρχες ήμουν τόσο χαρούμενη που τον είχα ονομάσει έτσι που κάθε πρωί τον ξυπνούσα με Βιβάλντι. Εικάζω ότι αυτό ευθύνεται για τις γραντζουνιες που έχω πάνω μου μέχρι σήμερα !

Η ζωή μου με τον Vivaldi έγινε επιτέλους αστεία. Όσο και να περιγράφω σκηνικά της καθημερινότητας, αδυνατώ να εξηγήσω επακριβώς σε κάποιον και να καταλάβει πόσο γελάς μέσα στην ημέρα σου αν έχεις γάτα. Ναι μεν έχεις λιγότερες υποχρεώσεις μέσα στην μέρα σε σχέση με αυτές του να είχες σκυλάκι, αλλά και πάλι δεν σε αφήνουν σε ησυχία. Είναι οι πιο όμορφοι διάολοι!

Δεν νομίζω ότι υπάρχει αξιοπρόσεκτη πράξη του Vivaldi που να μην έχω μοιραστεί. Ωστόσο η πιο σημαντική στιγμή είναι ότι βοήθησε την μαμά μου να καταλάβει πως έχει καρκίνο. Μια νύχτα είχε αγκαλιάσει τον έναν της μαστό και έκλαιγε με αποτέλεσμα να μας παραξενέψει και η μαμά μου να σπεύσει για τις ανάλογες εξετάσεις. Της ανακοινώθηκε λοιπόν ότι έχει καρκίνο του μαστού και μάλιστα επιθετικό υπερθεματίζοντας κι όλας πως αν έρχονταν 6 μήνες αργότερα, δεν θα υπήρχαν πιθανότητες να ζήσει. Έτσι λοιπόν ο Vivaldi με κάποιον τρόπο μαγικό, έσωσε την μαμά μου!

Λένε ότι το κατοικίδιο σου υιοθετεί αρκετά χαρακτηριστικά σου κι όσο παρατηρώ τον Vivaldi τόσο περισσότερο το καταλαβαίνω. Είναι κοινωνικό γατί, έχει κληθεί να συναναστραφεί και να μένει με πολλούς ανθρώπους, σε διαφορετικούς χώρους και να προσαρμόζεται άμεσα. Ωστόσο η κοινωνικότητα του έχει όρια. Δεν χαϊδεύεται όπου του το προσφέρουν αλλά όπου θέλει εκείνος - συνήθως σε άτομα που είναι εξίσου απόμακρα και σέβονται τον χώρο του, διαλέγει πως θα αξιοποιήσει τον χρόνο του π.χ. πότε θέλει να είναι μόνος, να κοιμηθεί η να χαϊδευτεί. Κρατάει και λίγο «μανιάτικο» αν δεν γίνει αυτό που θέλει. Αλλά του αναγνωρίζω ότι είναι πανέξυπνος! Ώρες ώρες τρομάζω με το πόσο τετραπέρατος είναι, πως αντιλαμβάνεται το vibe μου και πως το χειρίζεται. Αν ήταν άνθρωπος ο Vivaldi, σίγουρα θα έμοιαζε στον Γιάννη Μπέζο ή σε μένα, θα δείξει!

Σαν γατί έτσι -όπως είθισται- δεν παίζει με παιχνίδια, προτιμά μια κλωστή που μπορεί να δει τυχαία, ένα κοκαλάκι για τα μαλλιά που θα ψειρίσει. Τζάμπα τόσα λεφτά σε γάτο-παίχνιδα! Χαρούμενος είναι όταν είμαι σπίτι μαζί του κι έχω τον χρόνο να αράξω με εκείνον, να παίξουμε, να χαϊδευτούμε, να μαγειρέψουμε. Στην καθημερινότητα δεν προλαβαίνουμε να τα κάνουμε όλα αυτά μαζεμένα!

Δεν έχω κληθεί να αντιμετωπίσω κάποια πρόκληση ιδιαίτερη. Πέραν απ τα πρώτα δυο χρόνια που ζούσα σαν νομάς και κάθε εβδομάδα βρισκόμουν αλλού με μια βαλίτσα και ένα γατί στο χέρι, δεν έχω καταλάβει ότι έχω αντιμετωπίσει άλλη πρόκληση. Έχει κάνει και ζημιές σε σπίτια φίλων που όλα αυτά τα αποζημίωνα, έχει ζοριστεί να προσαρμοστεί σε χώρους καινούργιους, αλλά έτσι ήταν η ζωή μου και εκείνος ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσε!

Δεν το έχω ψάξει παρά πολυ να σου πω την αλήθεια, σίγουρα άλλοι γατογονεις θα έχουν περισσότερα να πουν! Εγώ είμαι αυστηρή μόνο στην διατροφή του. Δηλαδή δεν διαπραγματεύομαι να φάει τροφή “junk food” από super market. Θέλω συγκεκριμένες από pet shop πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά και απόλυτα ελεγμένες. Έχω έγνοια επίσης τα επίπεδα stress του. Ακριβώς επειδη έχει κληθεί να στρεσαριστει πολυ στις αρχες της ζωής του, τώρα που μπορώ να του προσφέρω σταθερότητα, προτιμώ να μην έρθει κάποιος φίλος στον χώρο μου σε προϋποθέσεις που δεν είναι τόσο χαλαρές, π.χ. να φέρει το δικό του κατοικιδιο, παρά να στρεσαριστει ο Βιβάλντι. Κι αυτό πάει καλά να σου πω την αλήθεια. Συντηρείται ένα χαλαρό κλίμα.

ΝΑΙ! ΚΑΙ ΜΕ ΕΧΕΙ ΣΩΣΕΙ! Επειδή δεν θέλω να του φορώ κουδουνάκι και να ζορίζεται - αλλά παράλληλα σε περιπτώσεις που χώνεται κάτω από έπιπλα και δεν ακούω που είναι - έπρεπε με κάποιον τρόπο να τον βρίσκω! Πήρα λοιπόν ένα λουρί, το οποίο συνδέεις με Bluetooth στο κινητό σου και κάθε φορά που θες να τον βρεις, πατάς ένα κουμπί, βγάζει έναν ήχο που δεν επηρεάζει τις γάτες και ούτε γάτα ούτε ζημιά!

Να τολμάτε να υιοθετείτε και μάλιστα γατιά! Είναι παρεξηγημένα πλασματάκια και καθότι αυτόνομα, ο ανθρώπινος εγωιστικός νους δυσκολεύεται να το χωνέψει! Όταν αγαπάνε - αγαπάνε παντοτινά και μοναδικά! Χαρίστε στο γατί σας όσο περισσότερη σταθερότητα και ηρεμία μπορείτε φυσικά συνοδευόμενα από αγάπη, στοργή και φροντίδα. Ο κάθε άνθρωπος φροντίζει με τον δικό του τρόπο οπότε δεν θα παρέμβαινα σε κάτι τέτοιο. Απλά με την ίδια φροντίδα που αντιμετωπίζετε το παιδί σας, με την ίδια οφείλετε και το κατοικίδιο σας!