Στη σφαίρα της περιπλάνησης και της εξερεύνησης, η traveler Μαρίνα Καλογεροπούλου ξεχωρίζει ως φάρος περιπέτειας και ανακάλυψης. Γεννημένη στην όμορφη πόλη της Αθήνας, το συναρπαστικό της ταξίδι, την οδήγησε στο σημερινό της σπίτι στη Βιέννη. Μαζί με τον σύζυγό της, η Μαρίνα ασπάζεται τον νομαδικό τρόπο ζωής, οδηγώντας τον εαυτό της σε διαφορετικούς πολιτισμούς και τοπία σε όλο τον κόσμο.

Ωστόσο, πέρα από τις εγκόσμιες αναζητήσεις της, η καρδιά της βρίσκει ηρεμία και χαρά στην παρέα των αγαπημένων της γατο-συντρόφων. Η Μαρίνα μοιράζεται το σπίτι της όχι μόνο με τον σύζυγό της αλλά και με μια γοητευτική οικογένεια πέντε γάτων. Κάθε μέλος της οποίας κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά της, εμπλουτίζοντας τη ζωή της με τις μοναδικές στιγμές.

Μέσα σε αυτή την οικογένεια υπάρχει μια αξιοσημείωτη γάτα που ονομάζεται Άρια, η οποία περιηγείται με θάρρος στον κόσμο χωρίς να βλέπει. Μαζί με τον Μουσού, τη Σάσα, τον Tuco και τον Berlin συνθέτουν το παζλ της καθημερινότητά της.

Ελάτε να αποκαλύψουμε τη συναρπαστική και ταυτόχρονα απαιτητική ζωή της Μαρίνας. Από τα συναρπαστικά ταξίδια της σε όλο τον κόσμο μέχρι τις αφηγήσεις στοργής και συντροφικότητας που αφορούν τη γούνινη 5μελής οικογένειά της.

Προέρχεσαι από ένα σπίτι χωρίς κατοικίδιο. Αυτή τη στιγμή έχεις 4 γάτες. Τι σε έκανε να γίνεις γατομαμά;

Έχω 5 γάτες για την ακρίβεια, κι ενώ ήθελα πάντα κατοικίδιο οι γονείς μου δεν ήθελαν οπότε μόλις μετακόμισα μόνη μου αποφάσισα να υιοθετήσω την πρώτη μου γάτα. Η επιλογή δεν ήταν καθόλου τυχαία μιας και ήθελα ένα ζώο πιο ανεξάρτητο γιατί ταξιδεύω αρκετά οπότε πήγα στις γάτες.

Πες μας λίγα πράγματα για τις γάτες σου για να τις γνωρίσουμε κι εμείς καλύτερα; Τα ονόματα, την ηλικία τους και λίγα πράγματα για την προσωπικότητά τους...

Η πρώτη μου γάτα είναι η Μουσού και πλέον 8,5 ετών μια ντίβα που δεν θέλει πολλά πολλά με κανέναν εκτός από εμένα που κι εγώ αν της φέρω αντίρρηση γκρινιάζει. Η δεύτερη γάτα είναι η Σάσα (από τη Σάσα του Ντόλτσε Βίτα) μάλλον είναι 9 ετών γιατί την πήρα από φιλοζωική και δεν είναι σίγουρη η ηλικία της. Είναι η πιο ανεξάρτητη από όλες κι εκείνη με τις περισσότερες τάσεις φυγής. Τρίτος ο Τούκο 7 ετών είναι πολύ μεγαλόσωμος και χοντρός γάτος αλλά o πιο μαμάκιας και ο πιο φοβιτσιάρης από ολους. Επόμενος ο Μπερλίν 5 ετών πολύ γλυκό παιδί και ο αγαπημένος γάτος του άντρα μου ή μάλλον ο άντρας μου ειναι ο αγαπημένος του Μπερλίν. Και last but not least η Άρια 4 ετών και τυφλή αλλά είναι η πιο ζωήρη και η πιο μικροκαμωμένη.

Πως έχεις καταφέρει να κρατήσεις τις ισορροπίες μεταξύ τους; Υπάρχει ανταγωνισμός ή εντάσεις; Από την πρώτη γάτα στη δεύτερη είχα πολύ άγχος και την μετάβαση την έκανα πολύ αργά αλλά μετά ως πιο έμπειρη ήμουνα πιο άνετη. Πιστεύω πως οι γάτες νιώθουν πάρα πολύ την συναισθηματική μας κατάσταση οπότε όταν εγώ άρχισα να φέρομαι cool οι γάτες απλά πήραν το μήνυμα ότι τώρα ζούμε όλοι μαζί και έτσι θα είναι η κατάσταση και το δέχτηκαν. Σίγουρα υπάρχουν στιγμές με ένταση. Οι μπούφλες ή κανένα κυνηγητό είναι στο πρόγραμμα αλλά μέχρι εκεί όλες συνυπάρχουν μεταξύ τους μια χαρά.

Με 5 γάτες φαντάζομαι ότι τα αστεία περιστατικά πρέπει να είναι πολλά; Πες μας ένα το οποίο ξεχωρίζεις;

Αχ, ειλικρινά δε θα πρωτοτυπήσω και θα πω ότι είναι πάρα πολλά. Γελάμε πολύ όταν μπαίνουν σε κούτες, σακούλες, κρύβονται πίσω απο κουρτίνες και κάνουν οτι δεν τις βλέπουμε. Αλλά για μένα το πιο αστείο και τρυφερό παράλληλα είναι που έχουν μάθει να μπαίνουν μέσα στο κρεβάτι και να ξαπλώνουν στα μαξιλάρια σκεπασμένοι κανονικά όταν έρχεται η ώρα για ύπνο το βράδυ.

Πως επηρέασε την καθημερινότητα σου η συγκατοίκηση με 5 γάτες;

Η καθημερινότητα μας είναι εύκολη κυρίως γιατί έχουμε αποδεχθεί τις γάτες στη ζωή μας και τις σεβόμαστε. Οι κινήσεις μου γίνονται αυτόματα πλέον τάισμα, καθάρισμα άμμων, προσοχή με τις πόρτες και τα παράθυρα μην το σκάσει κανείς. Για να μην παρεξηγηθώ θέλουν πολλή φροντίδα και κούραση αλλά επειδή ήταν δική μας απόφαση να συμβεί το έχω αγκαλιάσει σαν καθημερινότητα. Και φυσικά δεν μας λείπουν τα χάδια και οι αγκαλιές και το βράδυ κοιμόμαστε όλοι μαζί.

Ποιες προκλήσεις έχεις αντιμετωπίσει; Πες αλήθεια, είσαι όλη τη μέρα με μια σκούπα στο χέρι;

Παραδόξως όχι, αλλά αυτό είναι και στον κάθε άνθρωπο πόσο θα τον ενοχλούν οι τρίχες. Έχω βέβαια σκούπα χειρός ανά πάσα στιγμή διαθέσιμη. Έχω επίσης σκούπα ρομπότ που βγαίνει μια (ή δύο φορές) τη μέρα και από εκεί και πέρα έχω επιλέξει τα ρούχα, τα υφάσματα και τα έπιπλα ώστε να μην ‘πιάνουν’ τρίχα. Ας πούμε μαύρα ρούχα έχω 2-3 κομμάτια το πολύ και τα χαλιά που θέλουν συχνό βούρτσισμα. Αν μπορούσα να αναφέρω πιο πολύ νιώθω ότι πρόκληση για μένα είναι να δώσω την προσοχή και την φροντίδα που χρειάζεται κάθε γάτα σε όλες και να μην παραβλέψω καμία ή να προσέξω εγκαίρως κάποιο σημάδι αδιαθεσίας τους καθώς η προσοχή μου δεν είναι αποκλειστικά στραμμένη σε μία γάτα.

Αυτή τη στιγμή μένεις μόνιμα στην Αυστρία. Πόσο εύκολο ήταν να μεταφέρεις τις γάτες από την Αθήνα; Πες μας λίγα πράγματα για τη διαδικασία…

Πόσο εύκολη είναι και πόσο κοστοβόρα; Για να ταξιδέψει ένα ζώο εντός Ε.Ε. με αεροπλάνο χρειάζεται να έχει τσιπ, διαβατήριο, έγκυρο αντιλυσσικό εμβόλιο και εξέταση από κτηνίατρο ότι είναι καλά στην υγεία του να ταξιδέψει. Τσιπάκια είχαν από πριν αλλά όλα τα υπόλοιπα έπρεπε να γίνουν από την αρχή και φαντάσου ότι όλο αυτό το έκανα επί 5. Επιπλέον επειδή έχω εξαιρετικό κτηνίατρο στην Αθήνα και λόγω διαφοράς οικονομικών μεγεθών πριν φύγουμε φρόντισα να τους κάνω όλες τις προληπτικές εξετάσεις, αιματολογικές, καθαρισμό δοντιών. Είναι μια διαδικασία που μου πήρε σχεδόν 2 μήνες και ήταν αγχωτική περίοδος. Είχα αγχωθεί τόσο πολύ που μια φορά έφτασα να μπερδέψω τις γάτες και να πάω την ίδια 2 φορές για εμβόλιο και μου είπε ο γιατρός "Μα γιατί τον ξανάφερες;".

Για το ταξίδι αποφασίσαμε να έρθουν πηγαίνοντας κάτω στο αεροσκάφος καθώς όταν ένα ζώο μπαίνει στην καμπίνα του αεροπλάνου περνάει από έλεγχο αεροδρομίου και πρέπει να βγει από το κλουβί οπότε εμείς σαν διαδικασία δεν μπορούσαμε να το αναλάβουμε. Το θετικό είναι ότι στα ειδικά κλουβιά που έχουν προδιαγραφές αεροπορικού ταξιδιού μπορούν να μπουν και 2 ζώα μαζί οπότε χρειαστήκαμε μόνο 3 κουτιά. Και η χρέωση από την αεροπορική γίνεται ανά κουτί.

Ποιες διαφορές νοοτροπίας, σχετικά με την αντιμετώπιση των κατοικιδίων, έχεις εντοπίσει στην Αυστρία σε σχέση με την Ελλάδα;

Η διαφορά είναι χαοτική. Αρχικά δεν υπάρχουν αδέσποτα ΚΑΘΟΛΟΥ που για μένα προσωπικά ψυχολογικά είναι μεγάλη αλλαγή να μην βλέπω ζώα στο δρόμο απροστάτευτα, πεινασμένα και άρρωστα και να μην μπορώ να τα βοηθήσω όλα (κάπως έτσι κατέληξα και με 5 γάτες). Σημαντικότερο όμως για μένα ήταν το πόσο εύκολα βρήκαμε σπίτι που να τα δέχονται. Βασικά όλοι οι ιδιοκτήτες τα δέχονται στα διαμερίσματα. Επίσης εντυπωσιάστηκα από το πόσο όλοι με κατοικίδιο έχουν δίχτυα στα μπαλκόνια και στα παράθυρα και έχουν κάνει catproof το σπίτι τους. Οι σκύλοι υποχρεωτικά στα ΜΜΜ φορούν φίμωτρο και οι ιδιοκτήτες πληρώνουν ένα ετήσιο κόστος περίπου 100€ στον δήμο.

Μια από τις γάτες σου είναι τυφλή. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να έχεις μια τέτοια γάτα; Έχεις κάνει προσαρμογές στο σπίτι σου ώστε να διασφαλίσεις την εύκολη μετακίνηση της και την ασφάλεια της;

Η Άρια επειδή έμεινε τυφλή από μόλυνση πριν καν ανοίξει τα μάτια της δεν έχει δει ποτέ τον κόσμο και δεν έχει καμία αίσθηση κινδύνου και είναι η πιο περίεργη και παλαβή από όλες. Έχει μάθει τον χώρο της άριστα και κινείται τόσο καλά που πολλές φορές λέμε ότι παίζει να μας κοροϊδεύει και να βλέπει κανονικά. Ανεβαίνει παντού ακόμα και στα πιο ψηλά σημεία του σπιτιού. Εκεί που θέλει προσοχή είναι αν μετακινηθεί κάποιο έπιπλο ή κλείσουμε καμιά πόρτα αλλά γενικά σαν συμβουλή μια γάτα που δεν βλέπει δεν υστερεί σε τίποτα από τις άλλες.

Ταξιδεύεις συχνά… Που αφήνεις τις γάτες σου; Υπάρχει κάποιος sitter που έρχεται και τις φροντίζει;

Οι γάτες σε αντίθεση με τους σκύλους δένονται με τον χώρο τους και νιώθουν άνετα εκεί. Χειρότερα στρεσσάρονται με τις μετακινήσεις οπότε έχω επιλέξει την λύση του pet sitter. Και στην Ελλάδα και τωρα στην Αυστρία η εμπειρία μου είναι πολύ θετικη καθώς πηγαίνει τις ταϊζει, καθαρίζει την άμμο, το νερό και παίζει και μαζί τους επιπλέον νιώθω πιο ασφαλής να ελέγχει κάποιος κάθε μέρα τον χώρο που είναι, αν είναι όλα οκ. Προτιμώ επαγγελματία και όχι κάποιον συγγενή/φίλο καθώς είναι πιο έμπειροι πως θα χειριστούν μια κατάσταση όπως πχ να μην τους το σκάσει την ώρα που ανοίγουν την πόρτα και επειδή είναι επάγγελμα κι όχι "χάρη" θα αναλάβουν και την "βρωμοδουλειά" του καθαρίσματος.

Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που σκέφτεται να υιοθετήσει;

Αρχικά να υιοθετήσει καθώς δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από την αγάπη μιας γάτας. Και επιπλέον να υιοθετήσει 2 γάτες μαζί καθώς είναι ένα πολύ καλό ερέθισμα η μία για την άλλη και παρέα όσο λείπει ο ιδιοκτήτης από το σπίτι. Είναι μεγάλη απόφαση και δέσμευση και πρέπει να το σκεφτεί καλά και να φέρεται στις γάτες σαν να είναι ισότιμα μέλη της οικογένειας και του σπιτιού του.